Johannes und die Steuerbeamten

Kanji

 

1 了あ 内ら 5-最あ 年久お 之ら 王えお 之 皇丁お 名トイビエラヶイウス。

姓アノトイヒアスヶオ 名ヒオノトイヶウ 乃う 了あ 前作丁お 之ら 区ヤアハウドアエお。

名ヒオノトヶイウス 姓ヒイレアトヶオ 了あ 下王丁お 之ら 区ギアレイレお 和 区ヒエラアエお, 仃あ 挨哥丁お 名フイレイヒヶウス 了あ

下王丁お 之ら 区イトウラアエお 和 之ら 区丰お 之 区トラアキオノイトお, 和 名レユスイアノヶウス 了あ 下王丁お 之ら 区ハアレキイスお

和 区アビイレお。

 

2 阴う 之ら 首えお 之ら 上鬼师丁い 名 ハアノヶウ 和 名キアイフヶウ 示了あ 名ヤオハアノヶウ, ら 兒丁お 之 名スエキアラヤヶウ, 离 ら

别土おん。

 

3 和 仃 来了あ 内ら 区おん 之ら 川お ヤアラドアノあ, 向 末う 么あ 内潜え ア人おす 和 人い 变了あい 鬼净あ。

 

4 式う 么あ ら 鬼言丁お 名ヤエスアハヶウ 有 与了あ: “内ら 别土お オ 前挨へすい ら 道おん 之 鬼 ヤアハヶウ!

 

5 ら 弯あ 道おす 正う 作变吧んい 和 ら 震オ作あ 道おす 扁变吧んい。

 

6 和 都ア人い 成あい 目え ら 尔个おん 之ら 鬼お。

 

7 但う 永う 么あ 仃 目了あ ら 丛丰おん, 来主あ 向 仃うん, 仃 言了あ:

“ヤあ 么へ人う 有 你へい 向示え, 向 出逃え ら 来代变あ 火あ 心えおん?

 

8 オ 为导へすい 宝あ 果おす 和 オ 不あ 始う 言へすい: 有いま 名 アワラアハアミヶウん 么あ 式う 父お。

 

9 ら 斤お 是 摆代あ ソあ ら 本い 之ら 木い。

而う 因う 合あ 木お ア'掉变え, 此う 不あ 承え 好あ 果おす, 和 投变え 内ら 火おん。

 

10 和 ら ア人い 仃うん 问了あい: "么へん 作吧まい?"

 

11 仃 人へい 归橋了あ: “ヤあ 么へ人う 太 有あ 衣おす, ハうす 向 人うん 予吧, 此う 有あ 不イあ。

和 ヤあ 么へ人う 太 有あ 吃おす, 作吧 這あ 厶へう。

 

12 很 末う 税师い 来了あい 向 内潜变え, 和 仃うん 问了あい: “么へん 作吧まい?”

 

13 和 仃 言了あ: “オ 不あ 向命へすい 洪あ 么あ ら 办設代あ 税おん。”

 

14 和 且う 警丁い 仃うん 问了あい: "么へん 作吧まい?"

 

15 仃 言了あ: “オ 不あ 于力へすい 事ア人おん。 オ 不あ 非う 因へすい 事ア人おん。吧すい 同恩あ 同 你いあ 于錢おん。”

 

 

 

Afrolinga

 

1 Eva nel 15-íma jarádo del regeo da caiséro Tiberíus.

Pontíus Pilató aca tempu eva praefacéro del Jahudaeo.

Herodús Antipasó eva subregéro del Galilo y Peraeo, ila parfratéro Filipús eva subregéro

del Ituraeo y del zonío da Trahonito, y Lysianús eva subregéro del Halciso y Abilo.

 

2 Dumu del čefeo del superdeuistéri Hanú y Caifú feneva Johanú, la filéro da Secarjú, dé la

disteron.

 

3 Y il veneva nel pagon del Fluvo Jardana, á finu ca immerge álos y li urevai deupura.

 

4 Modu ca la deudicéro Jesahú há peneva: “Nel distero o praeparési la hodon da Jahú!

 

5 La curva hodos recu facureani y la tremofaca hodos platureani.

 

6 Y omnáli serai vide la salvezon del deuo.

 

7 Sedu tempu ca il videva la vulgíon, venenta á ilun, il diceva:

“Ja célu há téi affene, á effuge la venátura pyra cardeon?

 

8 O próducési vala frutos y o na iscu dicési: Havim Avrahamún ca modu papo.

 

9 La bailo e ponáta ja la radici del arboli.

Itu causu tuta arbolo caedure, hu na fere bona frutos, y jecure nel pyron.

 

10 Y la áli ilun rogevai: “Cén faceami?”

 

11 Il léi réponteva: “Je célu tró há vestos, hus á lun donea, hu há nía.

Y ja célu tró há fagos, facea eta séu.

 

12 Per finu taxisti venevai á immergure, y ilun rogevai: “Cén faceami?”

 

13 Y il diceva: “O na admandési plusa ca la contitáta taxon.”

 

14 Y ancu poliséri ilun rogevai: “Cén faceami?”

 

15 Il diceva: “O na offortési algálon. O na falsu causési algálon. Easi synfava syn tia obmoneton.”

 

 

Deutsch

 

1 Es war im 15. Jahr der Herrschaft von Kaiser Tiberius.

Pontius Pilatus war damals Statthalter von Judäa.

Herodes Antipas war Kleinkönig von Galiläa und Peräa, sein Halbbruder Philippus war Kleinkönig von Ituräa

und der Region von Trachonitis. und Lysianas war Kleinkönig von Chalkis und Abila.

 

2 Während des Prinzipats der Hohenpriester Annas und Kaiphas trat Johannes, der Sohn des Zacharias, aus der

Wüste hervor.

 

3 Und er kam in die Gegend des Jordans, um die Leute im Wasser unterzutauchen und sie koscher wurden.

 

4 Wie es der Prophet Jesaja geschrieben hatte: “In der Wüste bereitet den Weg von Jehova vor!

 

5 Die kurvigen Wege sollen begradigt und die holprigen Wege geebnet werden. 

 

6 Und alle werden das Heil des Gottes sehen.”

 

7 Aber als er die Menschenmenge sah, die zu ihm kam, sagte er: “Wer hat euch gezeigt,

dem kommenden Zorn zu entfliehen?

 

8 Bringt also wertvolle Früchte hervor und fangt nicht an zu sagen: Wir haben ja Abraham zum Vater.

 

9 Die Axt ist bereit an die Wurzel der Bäume gelegt.

Daher wird jeder Baum, der keine guten Früchte bringt, gefällt und ins Feuer geworfen.

 

10 Und die Leute fragten ihn: “Was sollen wird tun?”

 

11 Er antwortete ihnen: “Wer Kleidung über hat, der gebe dem, der nichts hat.

Und wer zu essen über hat, der tue dasselbe.

 

12 Sogar Steuereinnehmer kamen, um eingetaucht zu werden, und fragten ihn: “Was sollen wir tun?”

 

13 Und er sagte: “Verlangt nicht mehr als die festgelegte Steuer.”

 

14 Und auch Polizisten fragten ihn: “Was sollen wir tun?”

 

15 Er sagte: “Nötigt niemanden. Klagt niemanden falsch an. Seid mit eurem Lohn zufrieden.”

 

 

 

————————————————————————————————————————————

Original nach Lukas 3,1-14

 

1. Anno autem quinto decimo imperii Tiberii Cæsaris, procurante Pontio Pilato Judæam, tetrarcha autem Galilææ Herode, Philippo autem fratre ejus tetrarcha Iturææ, et Trachonitidis regionis, et Lysania Abilinæ tetrarcha,

 

2. Sub principibus sacerdotum Anna, et Caipha: factum est verbum Domini super Joannem, Zachariæ filium, in deserto.

 

3. Et venit in omnem regionem Jordanis, prædicans baptismum pœnitentiæ in remissionem peccatorum,

 

4. Sicut scriptum est in libro sermonum Isaiæ prophetæ: Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini: rectas facite semitas ejus:

 

5. Omnis vallis implebitur: et omnis mons, et collis humiliabitur: et erunt prava in directa: et aspera in vias planas:

 

6. Et videbit omnis caro salutare Dei.

 

7. Dicebat ergo ad turbas quæ exibant ut baptizarentur ab ipso: Genimina viperarum quis ostendit vobis fugere a ventura ira?

 

8. Facite ergo fructus dignos pœnitentiæ, et ne cœperitis dicere: Patrem habemus Abraham. Dico enim vobis, quia potens est Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahæ.

 

9. Jam enim securis ad radicem arborum posita est. Omnis ergo arbor non faciens fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.

 

10. Et interrogabant eum turbæ, dicentes: Quid ergo faciemus?

 

11. Respondens autem dicebat illis: Qui habet duas tunicas, det non habenti, et qui habet escas, similiter faciat.

 

12. Venerunt autem et publicani ut baptizarentur, et dixerunt ad illum: Magister, quid faciemus?

 

13. At ille dixit ad eos: Nihil amplius, quam quod constitutum est vobis, faciatis.

 

14. Interrogabant autem eum et milites, dicentes: Quid faciemus et nos? Et ait illis: Neminem concutiatis, neque calumniam faciatis: et contenti estote stipendiis vestris.

 

 

————————————————————————————————————————————————

 

Original nach Lukas 3,1-14

 

 Im 15. Jahr der Regierung von Tibẹrius Cäsar* – Pọntius Pilạtusa war damals Statthalter von Judạ̈a, Herodesb Bezirksherrscher von Galilạ̈a, sein Bruder Philịppus Bezirksherrscher der Region Iturạ̈a und Trachonịtis, und Lysạnias war Bezirksherrscher von Abilẹne –, 

 

 zur Zeit von Ạnnas, dem Oberpriester, und Kaiphas erhielt Johạnnes,d der Sohn von Sachạrja,e in der Wildnis  eine Botschaft von Gott.

 

 Daraufhin zog Johạnnes durch die ganze Jordangegend und predigte die Taufe als Symbol der Reue zur Sündenvergebung ,

 

 wie es im Buch des Propheten Jesaja steht: „Eine Stimme ruft in der Wildnis: ‚Bereitet den Weg Jehovas vor! Ebnet seine Straßen.

 

 Jedes Tal soll aufgefüllt und jeder Berg und Hügel eingeebnet werden. Die kurvigen Wege sollen begradigt und die holprigen Wege geebnet werden. 

 

 Und alle Menschen* werden sehen, wie Gott für Rettung sorgt.

 

 Als die Menschenmengen kamen, um sich von Johannes taufen zu lassen, sagte er zu ihnen: „Ihr Otternbrut, wer hat euch gesagt, ihr könntet vor dem kommenden Zorn Gottes fliehen?

 

 Bringt also Früchte hervor, die der Reue entsprechen. Und fangt nicht an, zu euch selbst zu sagen: ‚Wir haben Abraham zum Vater!‘ Denn ich sage euch, dass Gott aus diesen Steinen hier Kinder Abrahams hervorbringen kann. 

 

 Ja, die Axt liegt schon an der Wurzel der Bäume. So wird jeder Baum, der keine guten Früchte bringt, gefällt und ins Feuer geworfen werden.“k

 

10  Da fragten ihn die Leute: „Was sollen wir also tun?“ 

 

11  Er antwortete: „Wer zwei Gewänder* hat, soll mit dem teilen, der keins hat, und das Gleiche gilt für den, der etwas zu essen hat.“l

 

 12  Sogar Steuereinnehmer kamen, um sich taufen zu lassen,m und fragten: „Lehrer, was sollen wir tun?“

 

 13  Er sagte zu ihnen: „Verlangt nicht mehr* als die vorgeschriebene Steuer.“n 

 

14  Auch Leute, die im Militär dienten, fragten: „Was sollen wir tun?“ Und er antwortete: „Drangsaliert niemand* und klagt niemand falsch an,o sondern gebt euch mit eurer Vergütung zufrieden.“