Kapitel 3 (Mein Lateinbuch)

In oppido magno


Agricola sum et hodie in oppidum venio. Ibi Juliam expecto. Subito Marcus amicus appropinquat et rogat: „Ubi Julia est?“ Clamo: „Non scio.“ Subito Julia properat et clamat: „Imperator venit.“ Itaque populus clamat: „Ave, Imperator!“ Imperator agricolas multos in oppido esse scit et clamat: „Servos multos habeo et populum rego.“ Bonus est, itaque populus beatus est. Servi quoque beati sunt. Populi multi in oppido vivunt et vita in oppido magno bona est.

 

[image]

[image]

Latina Nova

Nel mega urbo

Em agristo y hodíu venem nel urbon. Pau exspectem Julian. Subitu ma ámicéro Marcus sé proce y interrroge: "Pé esta Julia?" Vocem: "Na sabem." Subitu Julia veloce y clame: "La caiséro vene!" Ita causu la populo voce : "Salve, caiséro!" La caiséro sabe, ca mula agristi sei nel urbo e y il voce: "Habem mula dulistos y regem la populon." Il e bona, ita causu la populo e beata. Ancu la dulisti sei beata. Mula populi viveni nel urbo y la viveo nel mega urbo e bona.

 

Deutsch

In der großen Stadt
(Ich bin Bauer und heute komme ich in die Stadt. Dort warte ich auf Julia. Plötzlich nähert sich mein Freund Markus und fragt: „Wo ist Julia?“ Ich rufe: „Ich weiß nicht.“ Plötzlich eilt Julia und schreit: „Der Kaiser kommt.“ Deshalb ruft das Volk: „Sei gegrüßt, Kaiser!“ Der Kaiser weiß, dass viele Bauern in der Stadt sind und ruft: „Ich habe viele Sklaven und regiere das Volk.“ Er ist gut, deshalb ist das Volk glücklich. Auch die Sklaven sind glücklich. Viele Völker leben in der Stadt und das Leben in der großen Stadt ist gut.)